Sandomierz, dnia 08.08.2023 r.

GN.6828.3.13.2023

DECYZJA 

Na podstawie art. 1 i art. 8 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 29 czerwca 1963 r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych (Dz. U. z 2022 r., poz. 140), oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 755 z późn. zm.),

orzekam

uznać, że nieruchomość gruntowa oznaczona w ewidencji gruntów i budynków jako działka 85 o pow. 0,1100 ha, położona w miejscowości Żuków w gminie Samborzec, stanowi mienie gromadzkie.

Uzasadnienie 

Pismem RSK.6822.6.2023 z dnia 23.06.2023 r. Wójt Gminy Samborzec wystąpił z wnioskiem do Starosty Sandomierskiego o wydanie decyzji administracyjnej stwierdzającej, że nieruchomość gruntowa oznaczona w ewidencji gruntów i budynków działką nr 85 o pow. 0,1100 ha, obręb Żuków, stanowi mienie gromadzkie.

Dnia 12 lipca 2023 r. na okres 14 dni zamieszczono na tablicy ogłoszeń Starostwa Powiatowego w Sandomierzu oraz Urzędu Gminy w Samborcu, zawiadomienie o wszczęciu w przedmiotowej sprawie postępowania administracyjnego.

Zgodnie z przepisem art. 8 ust. 1 ustawy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych, starosta ustala, stosownie do przepisów art. 1 i art. 3, które nieruchomości stanowią wspólnotę gruntową bądź mienie gromadzkie.

Decyzję o uznaniu za mienie gromadzkie wydaje się, biorąc pod uwagę stan nieruchomości istniejący w dacie wejścia w życie ustawy, tj. w dniu 5 lipca 1963 r., dlatego ma ona charakter deklaratoryjny, co oznacza, że rozstrzygnięcie wydane w trybie art. 8 ust. 1 poświadcza jedynie stan prawny nieruchomości istniejący w dniu wejścia w życie ustawy.

Brak jest informacji o prowadzeniu dla nieruchomości księgi wieczystej lub zbioru dokumentów. 

Grunty użyteczności publicznej, stały się mieniem gromadzkim w rozumieniu art. 15 ust. 3 ustawy z dnia 23.03.1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorialnego (Dz. U. Nr 35, poz. 294). Do dnia wejścia w życie ustawy z dnia 25 września 1954 r. o reformie podziału administracyjnego wsi i podziału gromadzkich rad narodowych (Dz. U. Nr 43, poz. 191) gromady stanowiły odrębne podmioty praw majątkowych, a przedmiot własności gromad, określony był jako majątek gromadzki lub dobro gromady. Po reformie z 1954 r., gromady pozostały, ale były już tylko jednostkami podziału administracyjnego. Brak wyraźnych przepisów w zakresie przejęcia dobra dotychczasowych gromad był spowodowany faktem, iż gromady nowo powstałe, utraciły osobowość prawną. Nie mogły zatem legitymować się posiadaniem majątku i swobodnie nim dysponować. Kwestia ta została dopiero jednoznacznie uregulowana przepisem art. 98 ust. 2 ustawy z dnia 25 stycznia 1958 r. o radach narodowych (Dz. U. z 1975 r. Nr 26, poz. 139), na podstawie którego, dotychczasowe mienie gromadzkie, stało się mieniem gminnym (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 24.10.20014. III CKN 430/00, OSNC 9/2002 poz. 11). 

Zgodnie z treścią orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 26.03.1960 r. I CR 535/59 OSNC 1961, nr 3 poz. 73, majątek dawnych gromad stał się majątkiem państwa.

W dniu 5 lipca 1963 r. nieruchomość ta stanowiła mienie gromadzkie, w rozumieniu przepisów ustawy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych. Stosownie do art. 3 powołanej wyżej ustawy nie została zaliczona do wspólnot gruntowych. 

Wobec powyższego należy stwierdzić, że spełnione zostały przesłanki do uznania nieruchomości, oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków gminy Samborzec działką nr 85  o pow. 0,1100 ha, za mienie gromadzkie, jako mające charakter użyteczności publicznej przed 1963 r. użytkowane wspólnie przez mieszkańców. Mienie gromadzkie stanowi część mienia komunalnego będącego własnością gmin.

Przedstawiając powyższe, orzekam jak w sentencji decyzji.

Niniejsza decyzja stanowi podstawę do dokonywania wpisów w księdze wieczystej oraz katastrze nieruchomości.

Pouczenie

Zgodnie z art. 8 ust. 6 ustawy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych, decyzja podlega wywieszeniu na tablicy ogłoszeń Urzędu Gminy w Samborcu oraz Starostwa Powiatowego w Sandomierzu na okres 14 dni, a także zamieszczona w Biuletynie Informacji Publicznej gminy i powiatu oraz w prasie lokalnej.

Na podstawie art. 127§ 1 i 2 oraz art. 129§ 1 i 2w związku z art. 17 pkt. 1 Kpa oddecyzji niniejszej przysługuje stronie prawo wniesienia odwołania do Wojewody Świętokrzyskiego w Kielcach za pośrednictwem Starosty Sandomierskiego w terminie 14 dni od daty doręczenia decyzji.

Zgodnie z art. 127a§ 1 pkt 7 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 775 z późn. zm.)  w trakcie biegu terminu do wniesienia odwołania strona może zrzec się prawa do wniesienia odwołania wobec organu administracji publicznej, który wydał decyzję.
Z dniem doręczenia  organowi administracji publicznej oświadczenia o zrzeczeniu się prawa do wniesienia odwołania, przez ostatnią ze stron postępowania decyzja staje się ostateczna i prawomocna.